Moet u zichzelf voorbereiden op minder mobiliteit?

Ouderen die jarenlang in hetzelfde huis blijven wonen, hebben op een gegeven moment misschien aanpassingen nodig zoals een traplift of een drempelloze douche. Is dat een kwestie van eigen verantwoordelijkheid? De gemeente heeft een zorgplicht, vertelt Wmocliëntondersteuner Anneke van Wijmen, maar die heeft wel grenzen.

Meneer Maas (83) kan sinds kort niet meer goed traplopen. Hij wil graag een traplift en vraagt de gemeente om hulp. Die weigert echter. Meneer Maas vraagt een Wmo-cliëntondersteuner om hulp.

Iedere burger heeft recht op hulp van degemeente om langer thuis te kunnen blijven wonen. Dat is geregeld in de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). De vraag van meneer Maas is dus terecht, zegt Wmo-cliëntondersteuner Anneke van Wijmen. ‘Ik was verbaasd over de afwijzing van de gemeente en heb daarom contact opgenomen. Toen bleek dat de gemeente in samenwerking met de woningcorporatie meneer Maas een andere woning had aangeboden, op de begane grond en gelijkvloers. Maar meneer Maas wilde die woning niet. Zonder het aanbod van een goede alternatieve woning had de gemeente meneer Maas zeker moeten helpen met de traplift. Maar nu hij die andere woning heeft geweigerd, is de gemeente niet meer verplicht om mee te betalen aan de traplift, die in de huidige woning nogal moeilijk in te bouwen is. Van Wijmen: ‘Ik heb meneer Maas uitgelegd wat zijn rechten en plichten en die van de gemeente zijn bij dit soort vraagstukken. Dat gaf duidelijkheid. Hij denkt nu nog na over de vraag of hij wel of geen traplift wil aanschaffen.’

Bij vragen over hulpmiddelen om langer thuis te blijven wonen, zegt de gemeente soms dat mensen zich er maar op hadden moeten voorbereiden dat ze minder mobiel worden, bijvoorbeeld door op tijd te verhuizen. ‘Dat is dan het argument voor de gemeente om niet aan die voorzieningen mee te betalen’, zegt Van Wijmen. Uit een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep uit 2018 blijkt dat de gemeente niet op die manier mag redeneren. Van Wijmen, sinds vijf jaar Wmo-cliëntondersteuner, is blij dat ze dit soort regels en uitspraken kan uitleggen aan oudere mensen. ‘Het is soms spannend voor mensen om een keukentafelgesprek met iemand van de gemeente te hebben. Als ik dat met ze kan voorbereiden en erbij kan zitten, neemt dat vaak wat spanning weg. Ik vind het mooi om senioren te ondersteunen, zodat ze zelf tijdens het keukentafelgesprek naar voren kunnen brengen wat hun mogelijkheden en beperkingen zijn. Op die manier is de kans het grootst dat de klantmanager van de gemeente een goed beeld krijgt en een passende beslissing kan nemen.’